Österreich / Autriche / Austria / Ostenrijk
Anny Pliska (1937) / Helge Faller
Geburtstag / date d’anniversaire / birthday / verjaardag:: ?
Todestag / date de décès / day of death / sterfdatum: ?
Clubs:
1935 Tempo
1935 Austria
1936-1938 Vindobona
Erstes Spiel / premier match / first game / eerste wedstrijd: 10-11-1935 (vs. Seidl)
Letztes Spiel / dernier match / last match / laatste wedstrijd : 2-4-1938 (vs. ÖDFC Wien)
Erfolge / succès / successes / successen:
Pfingstturnier Baumgartner Platz 1936
Nachgewiesene Spiele / matchs éprouvés / proven matches / bewezen spellen:
1935 Austria 1
1936-1938 Vindobona 29
1936 Auswahl 3
Gesamt / total / totaal: 33
Wahrscheinlich bestritt sie für ihren Club mehr als doppelt so viele Spiele. / Elle a probablement joué plus de deux fois plus de matchs pour son club / She probably played more than twice as many games for her club / Ze speelde waarschijnlijk meer dan twee keer zoveel wedstrijden voor haar club
Anny Pliska (AUT)
Anny Pliska nahm offenbar ab Juni 1935 am Trainingsbetrieb von Edith Klingers 1. Wiener D.F.C. (später Tempo) teil, wechselte aber noch im Herbst zur Austria. Dort war sie zunächst Ersatzspielerin im ersten Spiel, doch am 10. November 1935 stand sie im Tor und hatte beim hohen 7-1 sieg wohl wenig zu tun. Im Winter 1935-36 zog es sie abermals weiter zu ihrer endgültigen Heimat – dem frisch gegründeten D.F.C. Vindobona. Zunächst spielte sie aber am 23. Februar 1936 eine Partie für eine Wiener Auswahl gegen ihren Ex-Club Austria. Trotz der hohen 0-6 Niederlage wurde Pliskas Leistung besonders hervorgehoben, denn das unerfahrene Auswahlteam wäre wohl in ein Debakel geschlittert, wenn die Torfrau mit ihren Abwehrspielerinnen nicht so bravourös gearbeitet hätte. Durch weiterhin ausgezeichnete Leistungen empfahl sie sich für das erste Auswärtsspiel. Am 18. April spielte sie für das A-team der Ö.D.U., allerdings musste sie gleich zu Beginn des Spiels ein kurioses Tor hinnehmen, als ein Abschlag von ihr durch den Wind wieder vor das eigene Tor geweht wurde und Stürmerin Heinzelmeyer die Situation blitzschnell erfasste, vor Pliska an den Ball kam und die Führung erzielte. In der Folge zeigte sich Pliska aber von ihrer starken Seite und war der Rückhalt ihres Teams beim 2-2. Eine Woche später trennten sich die beiden Auswahlmannschaften 3-3 und wieder wurde Pliska unter die besten Spielerinnen gereiht. Beim ersten Meisterschaftsspiel von Vindobona war Pliska mit ihrer starken Leistung maßgeblich am 1-1 beteiligt. Auch in den folgenden Meisterschaftsspielen zeigte Anny Pliska ihre Klasse, allerdings war sie für das Auswahlspiel im Sommer nur als Ersatzspielerin nominiert. Am Ende des Spieljahres 1936 belegte mit 15 Gegentreffern aus 18 Spielen die Vindobona einen starken dritten Platz.
Im Neuen Spieljahr 1937 scheiterte Pliska mit Vindobona sensationell in der ersten Runde des Wintercups. Mit einer 4-5 Niederlage gegen Austria 1B hatte wohl niemand gerechnet. Am 27. Und 28. März jedoch gab es einen Höhepunkt im Vereinsleben von Vindobona. Die im Herbst des Vorjahres wegen schlechten Wetters abgesagten Spiele in Brno wurden nun endlich ausgetragen und hier demonstrierte Pliska abermals ihre Klasse. In beiden Spielen hielt sie sogar jeweils einen gut geschossenen Elfmeter. Vindobona gewann beide Spiele gegen Brno deutlich. Elfmeter zu halten schien sich zu einer Spezialität von Pliska zu entwickeln, denn gegen eine kombinierte Ö.D.F.C Wien /
Austria 1B hielt sie einen weiteren Penalty sicher und bot auch sonst eine überragende Leistung. Anfang Mai konnte auch die dritte Partie gegen Brno deutlich gewonnen werden und im Pfingstturnierspiel gegen Rapid hielt sie ihren bereits vierten Elfmeter des Jahres. In den folgenden Monaten erfahren wir aus der Presse oftmals nur die Basisinformationen, weswegen sich auch wenig über Pliskas Werdegang sagen lässt. Sehr wahrscheinlich bestritt sie das Gros der Spiele ihres Clubs, mit dem sie am Ende den vierten Platz bei allerdings 30 Gegentreffern in 14 Spielen. Möglicherweise war sie auch beim Spiel ihres Clubs gegen Tempo in Ungarn mit dabei. Von diesem Spiel kennen wir allerdings derzeit nur die Aufstellung von Tempo. In mindestens einem Spiel wurde sie von Schüßl im Tor vertreten. Ein Indiz für eine Stagnation ihrer Leistung ist die Nichtnominierung für die beiden Auswahlspiele im Spätsommer.
Auch im letzten Jahr des österreichischen Frauenfußballs vor dem Krieg war sie weiterhin Vindobonas Torfrau. Leider ist die Datenlage für das Jahr 1938 schwierig, weswegen sie nur für ein Spiel (am 2. April 1938 gegen den Ö.D.F.C. Wien) nachweisbar ist, wo ihr Club in Unterzahl mit 0-3 verlor.
Pliska war bis etwa Mitte 1937 eine der stärksten Torfrauen in Österreich und hätte mit ziemlicher Sicherheit im Jahre 1936 zum Kader der Nationalelf gehört, da Österreich ja mehrere erfolglose Anläufe unternahm um ein Länderspiel auf die Beine zu stellen. Ihre Spezialität waren offenbar Elfmeter, denn von den zehn Elfmetern auf ihr Tor trafen nur zwei das Ziel, drei gingen entweder über das Tor oder daneben und 5 (also die Hälfte) konnte Pliska abwehren – und es gibt Hinweise, dass es noch mehr waren.
Version française
A partir de juin 1935, Anny Pliska aurait participé aux opérations d'entraînement du 1. Wiener D.F.C. d'Edith Klinger (plus tard Tempo), mais est transféré á Austria à l'automne. Là, elle était remplaçante lors du premier match, mais le 10 novembre 1935, elle était dans le but et n'avait probablement pas grand-chose à faire dans la victoire 7-1. Au cours de l'hiver 1935-1936, elle a encore changé de club, cette fois pour le nouveau club D.F.C. Vindobona. Mais elle joue d'abord un match pour une sélection viennoise face à son ex-club Austria le 23 février 1936. Malgré la défaite élevée de 0-6, la performance de Pliska a été particulièrement soulignée, car l'équipe de sélection inexpérimentée aurait sombré dans la débâcle si la gardienne n'avait pas travaillé aussi brillamment avec ses défenseurs. En continuant à exceller, elle s'est recommandée pour le premier match à l'extérieur. Le 18 avril, elle a joué pour l'équipe A d'Ö.D.U. (l'Association autrichienne de football féminin), mais elle a dû accepter un but étrange dès le début du match, lorsqu'un tir d'elle a été renvoyé devant son propre but par le vent et L'attaquant Heinzelmeyer a déjoué la situation à la vitesse de l'éclair avant que Pliska ne récupère le ballon et ne prenne les devants. En conséquence, Pliska a montré son côté fort et a été le soutien de son équipe à 2-2. Une semaine plus tard, les deux équipes nationales se sont séparées 3-3 et Pliska a de nouveau été classée parmi les meilleures joueuses. Lors du premier match de championnat de Vindobona, Pliska a joué un rôle déterminant dans le 1-1 avec sa solide performance. Anny Pliska a également montré sa classe lors des matchs de championnat suivants, mais elle n'a été nominée que comme remplaçante pour le match de sélection en été. À la fin de l'année de match 1936, le Vindobona a terminé à une solide troisième place, concédant 15 buts en 18 matchs.
Au cours de la nouvelle année de jeu 1937, Pliska échoua de manière sensationnelle avec Vindobona au premier tour de la Winter Cup. Personne ne s'attendait à une défaite 4-5 contre Austria 1B. Les 27 et 28 mars, cependant, il y a eu un moment fort dans la vie du club de Vindobona. Les matchs de Brno, annulés l'automne dernier en raison du mauvais temps, ont enfin été joués et ici Pliska a une fois de plus démontré sa classe. Dans les deux matchs, elle a même sauvé un penalty bien tiré. Vindobona a clairement remporté les deux matchs contre Brno. Les pénalités d'arrêt semblaient être une spécialité de Pliska, car elle a sauvé une autre pénalité contre un combiné Ö.D.F.C Wien / Austria 1B et a également offert une performance exceptionnelle à d'autres égards. Début mai, le troisième match contre Brno a également été clairement gagné et lors du match du tournoi de Pentecôte contre le Rapid, elle a sauvé son quatrième penalty de l'année. Au cours des mois suivants, nous n'obtenons souvent que des informations de base de la presse, c'est pourquoi on ne peut pas dire grand-chose sur la carrière de Pliska. Elle a probablement disputé la majorité des matchs de son club, avec lesquels elle a terminé quatrième, bien qu'elle ait encaissé 30 buts en 14 matchs. Elle a peut-être également assisté au match de son club contre Tempo en Hongrie. De ce jeu, cependant, nous ne connaissons actuellement que la composition de Tempo. Schüßl l'a représentée dans les buts dans au moins un match. Une indication d'une stagnation de leurs performances est la non-nomination pour les deux matchs de sélection à la fin de l'été.
Elle a continué en tant que gardienne de but de Vindobona lors de la dernière année du football féminin autrichien avant la guerre. Malheureusement, la situation des données pour l'année 1938 est difficile, c'est pourquoi elle ne peut être vérifiée que pour un match (le 2 avril 1938 contre l'Ö.D.F.C. Wien) où leur club a perdu 0-3 en infériorité numérique.
Pliska était l'une des gardiennes de but les plus fortes d'Autriche jusqu'au milieu de 1937 environ et aurait presque certainement fait partie de l'équipe nationale en 1936, puisque l'Autriche a fait plusieurs tentatives infructueuses pour lancer un match international. Sa spécialité semblait être les pénalités, car sur les dix pénalités sur son but, seules deux ont atteint la cible, trois ont dépassé ou non la cible et 5 (50%) Pliska ont sauvé – et il y a des indications qu'il y en avait plus.
English version
From June 1935, Anny Pliska apparently took part in the training operations of Edith Klinger's 1. Wiener D.F.C. (later Tempo), but switched to Austria (= D.F.C. Austria, two times champion of Austria in 1936 & 1937) in the fall. There she was a substitute in the first game, but on November 10, 1935 she was in goal and probably had little to do in the high 7-1 win. In the winter of 1935-36 they once again moved on to their final destination – the newly formed D.F.C. Vindobona. But first she played a game for a Viennese selection against her ex-club Austria on February 23, 1936. Despite the high 0-6 loss, Pliska's performance was particularly highlighted, because the inexperienced selection team would have slipped into a debacle if the goalkeeper hadn't worked so brilliantly with her defenders. By continuing to perform excellently, she recommended herself for the first away game. On April 18, she played for the A-team of Ö.D.U. (the Austrian Women’s Football Federation), but she had to accept a strange goal right at the beginning of the game, when a shot from her was blown back in front of her own goal by the wind and striker Heinzelmeyer the situation at lightning speed before Pliska got the ball and took the lead. As a result, Pliska showed her strong side and was the support of her team at 2-2. A week later, the two national teams split 3-3 and again Pliska was ranked among the best players. In Vindobona's first championship game, Pliska was instrumental in the 1-1 with her strong performance. Anny Pliska also showed her class in the following championship games, but she was only nominated as a substitute for the selection match in summer. At the end of the 1936 game year, the Vindobona finished in a strong third place, conceding 15 goals from 18 games.
In the new game year 1937 Pliska failed sensationally with Vindobona in the first round of the Winter Cup. Nobody expected a 4-5 defeat against Austria 1B. On March 27th and 28th, however, there was a high point in Vindobona's club life. The games in Brno, which were canceled last autumn due to bad weather, have finally been played and here Pliska once again demonstrated their class. In both games she even saved a well-taken penalty. Vindobona clearly won both games against Brno. Saving penalties seemed to be a Pliska specialty, as she saved another penalty against a combined Ö.D.F.C Wien / Austria 1B and also offered an outstanding performance in other respects. At the beginning of May, the third match against Brno was also clearly won and in the Pentecost tournament game against Rapid she saved her fourth penalty of the year. In the following months, we often only get basic information from the press, which is why little can be said about Pliska's career. She probably played the majority of her club's games, with which she ended up fourth, although she conceded 30 goals in 14 games. She may also have attended her club's game against Tempo in Hungary. From this game, however, we currently only know the line-up of Tempo. Schüßl represented her in goal in at least one game. An indication of a stagnation in their performance is the non-nomination for the two selection matches in late summer.
She continued as Vindobona's goalkeeper in the last year of Austrian women's football before the war. Unfortunately, the data situation for the year 1938 is difficult, which is why it is only verifiable for one game (on April 2, 1938 against the Ö.D.FC. Vienna) where their club lost outnumbered 0-3.
Pliska was one of the strongest goalkeepers in Austria until about mid-1937 and would almost certainly have been part of the national team in 1936, since Austria made several unsuccessful attempts to get an international match going. Her specialty seemed to be penalties, as of the ten penalties on her goal only two hit the target, three went either over or off target and 5 (50%) Pliska saved – and there are indications there were more.
Nederlandse versie
Vanaf juni 1935 nam Anny Pliska blijkbaar deel aan de trainingsoperaties van Edith Klinger's 1. Wiener D.F.C. (later Tempo), maar in het najaar overgestapt naar Oostenrijk. Daar was ze invaller in de eerste wedstrijd, maar op 10 november 1935 stond ze in doel en had waarschijnlijk weinig te doen aan de hoge 7-1 overwinning. In de winter van 1935-36 wisselte ze opnieuw naar haar laatste club - de nieuw gevormde D.F.C. Vindobona. Maar eerst speelde ze op 23 februari 1936 een wedstrijd voor een Weense selectie tegen haar ex-club Austria. Ondanks het hoge 0-6-verlies kwam vooral de prestatie van Pliska naar voren, omdat het onervaren selectieteam in een debacle zou zijn afgegleden als de doelvrouw niet zo briljant had gewerkt met haar verdedigers. Door uitstekend te blijven presteren, raadde ze zich aan voor de eerste uitwedstrijd. Op 18 april speelde ze voor het A-elftal van Ö.D.U. (de Oostenrijkse voetbalbond voor vrouwen), maar moest direct aan het begin van de wedstrijd een vreemd doelpunt accepteren, toen een schot van haar door de wind voor eigen doel werd teruggeblazen en spits Heinzelmeyer de situatie razendsnel af voordat Pliska de bal kreeg en op voorsprong kwam. Daardoor liet Pliska zich van haar sterke kant zien en was ze bij 2-2 de steun van haar ploeg. Een week later waren de twee nationale teams 3-3 en opnieuw werd Pliska tot de beste spelers gerekend. In Vindobona's eerste kampioenswedstrijd was Pliska met haar sterke optreden een belangrijke factor in de 1-1. Anny Pliska toonde haar klasse ook in de volgende kampioenswedstrijden, maar ze werd pas in de zomer als invaller voor het selectiespel genomineerd. Aan het einde van het speeljaar van 1936 eindigde de Vindobona op een sterke derde plaats, met 15 doelpunten uit 18 wedstrijden.
In het nieuwe speeljaar 1937 faalde Pliska op sensationele wijze met Vindobona in de eerste ronde van de Winter Cup. Niemand had een 4-5 nederlaag verwacht tegen Austria 1B. Op 27 en 28 maart was er echter een hoogtepunt in Vindobona's clubleven. De wedstrijden in Brno, die afgelopen herfst vanwege het slechte weer werden afgelast, zijn eindelijk gespeeld en hier demonstreerde Pliska opnieuw haar klasse. In beide games redde ze zelfs een goed genomen penalty. Vindobona won duidelijk beide wedstrijden van Brno. Het redden van penalty's leek een specialiteit van Pliska, want ze redde nog een penalty tegen een gecombineerde Ö.D.F.C Wien / Austria 1B en leverde ook in andere opzichten een uitstekende prestatie. Begin mei werd ook de derde wedstrijd tegen Brno duidelijk gewonnen en in de Pinkstertoernooiwedstrijd tegen Rapid redde ze haar vierde penalty van het jaar. In de maanden daarna krijgen we vaak alleen basisinformatie van de pers, daarom is er weinig te zeggen over de carrière van Pliska. Ze speelde waarschijnlijk het grootste deel van de wedstrijden van haar club, waarmee ze vierde werd, hoewel ze 30 goals tegen kreeg in 14 wedstrijden. Mogelijk heeft ze ook de wedstrijd van haar club tegen Tempo in Hongarije bijgewoond. Van deze game kennen we momenteel echter alleen de line-up van Tempo. Schüßl vertegenwoordigde haar in het doel in ten minste één spel. Een indicatie van een stagnatie in haar prestaties is de non-nominatie voor de twee selectiewedstrijden in de nazomer.
In het laatste jaar van het Oostenrijkse vrouwenvoetbal voor de oorlog ging ze verder als Vindobona's keeper. Helaas is de gegevenssituatie voor het jaar 1938 moeilijk, daarom kan deze slechts worden geverifieerd voor één wedstrijd (op 2 april 1938 tegen de Ö.D.FC. Wien) waar haar club met 0-3 in de minderheid verloor.
Pliska was tot ongeveer medio 1937 een van de sterkste keepers van Oostenrijk en zou in 1936 vrijwel zeker deel hebben uitgemaakt van het nationale elftal, aangezien Oostenrijk verschillende mislukte pogingen deed om een interland op gang te krijgen. Haar specialiteit leken penalty's te zijn, want van de tien penalty's op haar doel raakten er slechts twee het doel, drie gingen over of naast het doel en 5 (50%) Pliska redde - en er zijn aanwijzingen dat het er meer waren.
© 2022 (gesamter Artikel / article entire / entire article / hele artikel) Helge Faller
Alle Details, inklusive umfangreicher Statistik und Bildmaterial können nachgelesen werden in den folgenden Publikation des Verlages Verlagshaus Hernals Tous les détails, y compris des statistiques détaillées et des images, peuvent être trouvés dans la publication suivante des Verlagshaus Hernals /All details, including extensive statistics and images, can be found in the following publication by Verlagshaus Hernals / Alle details, inclusief uitgebreide statistieken en afbeeldingen, zijn te vinden in de volgende publicatie van Verlagshaus Hernals:
Eine Klasse für sich – als die Wiener Fußballerinnen einzig in der Welt waren